Van mijn kookbeurt in het Varken had ik oven gedroogde tomaatjes en rucola-hazelnoten-pesto over. Restte mij enkel nog wat spaghetti te koken, parmezaan te raspen en een blaadje zelf gekweekte basilicum te plukken. En serieus, hoe blij ik van dat laatste word. Oh die geur alleen al. Het bracht me direct terug naar de kas op Moestuin Maarschalkerweerd als ik de dag daar begon op een bed basilicum om bosjes te knippen.
Een tijdje terug heb ik driekwart zakje oud basilicumzaad leeg gestrooid boven wat nat gemaakte potgrond. Overdreven veel zaadjes, maar ik heb een neurose met het op of leeg maken van dingen.
Hoe 1 zaadje uit kan groeien tot een (enorme) plant blijft me fascineren.
In 2004 deed ik in Zuid Zweden, alleen in huis en tuin van mijn toenmalige schoonouders bivakkerend, mijn eerste zaaiervaring op. Het voelde vreemd om maar 1 slazaadje van al die zaadjes in het zakje elke 25 cm in de grond te stoppen, omdat er dan nog zo veel lege ruimte omheen overblijft. Oké, toen wist ik nog niet dat je kropsla eigenlijk opkweekt, maar toch. Een paar maanden later begon ik op Warmonderhof.
Eigenlijk ontkende ik met mijn basilicum zaaiactie het gegeven van de potentie van zaad, maar ik hield mezelf voor dat het met basilicum nog mee valt qua grootte. Desnoods hadden de plantjes maar wat minder ruimte. Ik zou ze altijd nog kunnen dunnen.
Eigenlijk breek je met het oogsten van kruiden en groentes, de groei en bloei-cyclus vroegtijdig af. Moet je eens radijsjes, sla (foto) of venkel laten schieten en zaad laten vormen. Het is prachtig hoe de bloeistengel door een gewas heen breekt, zoals hier bij venkel.
Hoe dan ook dacht ik dat zo veel zaadjes vast en zeker steeltjes basilicum zouden opleveren. Lichtkiemers zijn het, dat herinnerde ik me nog, dus dekte ik het zaad niet af met grond.
Vervolgens kiemden er maar twee zaadjes, wat voelde als falen. Ik had plastic moeten spannen over het potje om een vochtig en warm microklimaat te creëren. Stom! Tot mijn opluchting zijn met de hogere temperaturen van afgelopen weken toch nog een zaadje of 8 gekiemd.
Geheel zelfstandig iets van zaad tot bord telen, zo vaak heb ik dat feitelijk nog niet gedaan. En dan is dit alleen nog maar in een potje. Maar wat alleen al die ervaring dan bij mij aan (her)waardering voor het eten oplevert. Zelfs opgeleid tot tuinder en na bescheiden dienst op het land kan je dat dus vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten