TUIN

"Ik wil alleen maar oogsten" had ik tegen de tuinder van de Groentenakker gezegd. Ruim anderhalve maand geleden was ik met Slow Food professionals Utrecht vanwege een rondleiding en 7-rassen-bietenproeverij voor het eerst op zijn tuin.

Ik riep toen heel enthousiast dat ik met regelmaat zou komen helpen. 

En daar sta ik dan voor de tunnel met een stapel zwarte kratten met handdoeken erin om de rijpe tomaten te beschermen.  Ik kijk om me heen en zie de akker, diverse bloemen en naast me kippen en een haan. Ik kan m'n geluk niet op. En dan ben ik eigenlijk iemand die dat woord mijdt.

Ik miste het land en het werken tussen de groentes al een tijdje en nu ben ik eindelijk voor even terug. In een andere omgeving weer, waardoor de drempel om te gaan enigszins hoog bleek te zijn. Al is het door de prachtige aanblik van de gewassen, het gevoel van rijkdom dat dat allemaal groeit, de geur van natte aarde die om me heen hangt, de lucht die openbreekt en het sloffen in mijn kloffie toch direct weer vertrouwd. 

Gister was het te warm om laarzen mee te zeulen, dus ik ben op m'n stadse schoentjes, maar wel in m'n overall. 

"Aan jou hoef ik niet uit te leggen hoe een rijpe tomaat eruit ziet." De tuinder en ik kennen elkaar als oud-collega's van Moestuin Maarschalkerweerd. Als ik alle tomaten geplukt heb, moet er broccoli geplant worden. Ik ben niet meer gewend om op m'n knietjes over het bed te schuifelen. (Foto: vrouw van de tuinder)

Maar deze bedjes zijn overzichtelijk, niet eindeloos lang, dat scheelt. Ik doe 2 bedden broccoli van het ene ras en de vrouw van de tuinder plant het andere ras. Allebei 1 kist plantgoed. 

In de pauze drink ik mijn koffie zwart. Naast me ligt een zwartwitte kat. 

In de tuinbouw op Warmonderhof begon ik met koffie drinken, maar dan met 2/3 deel melkuitdetank. De kat daar is zwart. 

Er was voor vandaag veel regen voorspeld en ik had eigenlijk besloten om niet naar de tuin te gaan, omdat ik geen fatsoenlijk regenpak bij me had. Maar vanaf een vriendinnetje in de buurt eigenlijk op mijn fietsje al onderweg naar het station, ging ik - onaangekondigd - toch. Op een tuin is altijd werk genoeg. Dus heb ik zelfs twee kruiwagens melkdistels getrokken.