Netwerk rollercoaster
Op een vrijdag eind mei 2013 sta ik buiten op de Grote Markt in Den Haag te dansen tijdens een optreden. Het is de op-1-hand-te-tellen-date met een mede slagroom-fetisjist. Ook kom ik de dochter van één van de oprichters van De Vijfsprong tegen. Het bedrijf waar ik in 2006 een jaar tuinbouw- en kaasmaakstage liep tijdens Warmonderhof. Ik woonde toen een paar weken bij haar en haar familie in huis, vlak achter de boerderij. Haar moeder was en is de kaasmaakster op de Vijfsprong. Momenteel melkt mijn neef er met zijn lief de koeien.
In between bands, scroll ik Facebook langs en reageer spontaan op een oproep van Rotterdamse Oogst om de volgende ochtend op hun markt andijvie te verkopen. Na een paar uur slaap, maar met barstens veel zin, meld ik me op het Noordplein en los alle andijvie en een paar kistjes groene asperges als bonus van twee telers uit Rhoon.
Vijf maanden later word ik voor een aantal weken ingelijfd als zaden-bibliothecaresse voor "Geen Woorden maar Zaden" wederom namens Rotterdamse Oogst. De projectleidster van de zadenbieb vroeg me er voor. Een tijdje terug tipte/tagte zij mij als kok/cateraar bij de dame die weer projectleidster was van haar festival. Hoppa. Sinds kort sta ik in het bestand van "Dinner and a Party." Zij hadden gelijk een kookklus, maar die viel op mijn tweede opleidingsdag aan de Academie van Gastronomie. Of ik dan 100 stukjes citroen-witte chocola-cheesecake en 100 stukjes brownie-met-gezouten-caramel-icing kan leveren, lees ik in mijn mail na een dag markt draaien. Een kans die ik niet wil laten schieten, dus ik mail terug dat ik beperkt zit in mijn tijd, maar in elk geval de cheesecake kan doen. Desnoods een nacht doorbakken, denk ik er bij. Ik vraag of ze voor maandagochtend 8u kan laten weten of het doorgaat. Om 10:30 uur wordt de opdracht bevestigd. Horecatijden vermoedelijk.
Ik heb mijn receptuur en boodschappenlijst klaar, dus ik kan direct inkopen doen.
Van de zomer zocht ik een recept op blauwe bessen, het lievelingsfruit van een mattie aan wie ik een verjaarstaart beloofd had. Na doorspitten van een Allerhande taartenspecial, die ik een keer had meegegrist, werd het een home made-blauwe bessenjam-witte chocolade-cheesecake. Aan de vulling van de taart gaf ik mijn eigen draai door naast roomkaas ook mascarpone te gebruiken. Nu gebruik ik lemon curd in plaats van fruit.
Om 11:30 uur draait de Kenwood, niet eerder tot de rand gevuld, met vulling voor drie platen, waarvan ik er 's middags twee bak. Van 15:30 tot 23:30 uur ben ik van huis, wegens een niet te verzetten afspraak in Deventer. Voor ik in de trein spring, schaf ik bij de kookwinkel in Den Haag een extra bakplaat aan. Mijn smul(p)aap biedt aan of hij nog wat kan doen en ik vraag hem om de ingrediënten te kopen voor nog een bakplaat, zodat ik zeker weet dat ik genoeg heb.
Als ik 's avonds terug ben, fietst hij mee naar mijn huis. Ik bak nog twee platen en we beraden ons over het verpakken en vervoeren van 100 stuks 5 x 5 cm niet al te stevige koek. Al doende (soms snuivend, ik ben stier) en dozen aanslepend, dienen de oplossingen zich vanzelf aan.
Na een klein uurtje slaap, snij en verpak ik de laatste plaat en bouw een constructie met koffer, spanband en touw, alles uit de oude doos van oma, om de boel openbaar te vervoeren. Eigenlijk te zwaar om mee te lopen, maar het voldane gevoel over het resultaat en mijn inventiviteit, spannen mijn spierballen.
Om 6:15 uur stap ik in de tram bij mij om de hoek, om 8:30 uur sta ik voor de deur van het afleveradres in Amsterdam. Ik shine op adrenaline, terwijl ik terug loop naar CS. Onderweg drink ik een uitzonderlijk lekkere cappuccino bij Screaming Beans, waar ik de voorpagina van de Volkskrant in de fik steek, omdat ik het kaarsje op het tafeltje niet had geregistreerd.
Dan heb ik nog een opleidingsdag voor de boeg. Ik slaap in de trein naar Apeldoorn. Na de mise en place, vallen tijdens de theorieles wijn, mijn ogen meerdere keren dicht. Ik word weer wakker als het over biodynamische wijnbouw gaat - 'de mooiste en duurste wijnen zijn gemaakt van bd geteelde druiven' - en ik een beetje gniffel over de gesimplificeerde uitleg over bd. Als we de gerechten gaan koken en met bijpassende wijnen gaan proeven ben ik er weer bij.
' s Avonds laat appt mijn opdrachtgever dat de taart zalig was. Een bevestiging van wat mijn 'opperproever' al liet blijken. Hij at zich 's nachts ongans aan de afsnijsels van de cheesecake. Desondanks heb ik nog een berg over, omdat de maat van mijn braadslede net onhandig uitkomt met de maat van de koek die gevraagd werd.
Enigszins bij geslapen is, na een bak koffie, het eerste wat ik de volgende dag doe, de incourante delen tot een massa draaien. Ik rol er balletjes van en doop die in witte chocola. Ik app mijn nachtelijke hulp of hij ruim 40 stuks kwijt kan in het café van de YMCA.
Eerst worden de restjes van de restjes bij BOON opgegeten en lyrisch ontvangen. Daar gaan ook de cccc100-lolly's in première. De filmmaker die het filmpje voor de website van BOON maakte, loopt precies de zaak binnen en laat doorschemeren dat hij mijn cheese cake duidelijk beter vindt dan die van de Coffee Company. Iets met oventemperatuur, verklaart hij. Zijn visitekaartje blijkt ter plekke naast het mijne te prijken. Een dag later worden de lolly's als 'friandise' doorgegeven in Scheveningen.
