Primeur! Vorige markt overhandigde Gert van Herk mij zijn allereerste 1,3 kilo zoete aardappels. Of ik ze wilde proeven om er achter te komen of ze wel smaken voor ze de markt op gaan. Wat doet een zoete bataat op Rhoonse klei? De teeltomstandigheden zijn anders dan in Spanje of Californië.
Het was de oogst van 2 planten. Een opbrengst van 1,5 kilo per plant is mooi. De grootste knol woog 328 gram. Een week later had hij er al eentje van rond de pond. Die gaat hij zelf proeven. Voor de eerste nachtvorst of als ze te natte voeten krijgen, moeten de knollen de grond uit zijn.
Mijn liefde voor groente en voor koken kwamen samen. Ik maakte een geweldig recept van Ottolenghi: zoete bataat, knoflook, rode peper, tijm, salie en oregano geroosterd in een siroop van sinaasappelsap, azijn, bruine suiker en angosturabitter. Ik zeg niet vaak over iets dat ik zelf gekookt heb, dat het eten is om je vingers bij af te likken. Mijn vaste proever was er ook zeer over te spreken en samen aten we bijna de hele braadslede leeg.
Ter vergelijking had ik een Spaanse bataat mee geroosterd, die naar mijn idee wat wateriger smaakte, maar dat kan ook komen omdat ik die voor de herkenbaarheid anders en wat groter (ronde plakjes) gesneden had. ‘Dus je bent niet objectief’ zei Gert lachend. Meer een kwestie van niet willen dan niet kunnen. Daarbij, ik heb pas wat met zoete bataat sinds Gert ze teelt. Vorig jaar had ik me al wel laten verleiden door de oranje apparaten uit De Waog in Limburg en ernaar gelonkt in de keuken van het Varken, maar die van Gert hebben mijn hart veroverd.
Een deel van de oogst heb ik gaar gekookt, om zonder verdere toevoeging te proeven. Niet zo spannend, maar dat is ook niet zoete bataat eigen. Om het af te maken, bakte ik een cake naar recept van Yvette van Boven met puree van zoete aardappel, stemgember en een glazuur van bruine boter en gembersiroop. Ik gebruikte Vreiloop eitjes van De Vossenburg. Zo werd het een Buytenland van Rhoon cake.
‘Smerig lekker’ zei Gert. Ik had hem cake mee gegeven voor hem en zijn gezin thuis. Hij zou op tijd terug zijn voor de koffie, nadat hij ‘s ochtends de groente naar de markt gebracht had. Na de markt gaf ik hem stukjes mee voor Adjan en Branka Vos van de eitjes. ‘Werkelijk overheerlijk’ kreeg ik terug.
Over 2 weken liggen misschien de eerste Rhoonse zoete bataten bij mij op de kraam op de Oogstmarkt. Een vaste klant, die bijna elke week eitjes komt kopen, zag me gister met de cake in de weer. Ik vertelde haar over de ingrediënten. Ze zei dat ze bataat erg lekker vindt en kijkt er nu al naar uit bataten bij mij te kunnen kopen.
Dit prachtige kistje vol kleur, geur & smaak van de tuin, ging gister naar restaurant Greens. Het gaf me een enorm voldaan gevoel.
Toen ik vorige week terugkwam van een klein weekje vakantie, zag ik dat de radijsplanten volop zaaddoosjes hadden gevormd. Ik had de radijsjes, die het toch niet zo goed deden in de hitte, in eerste instantie voor de fijne witte en roze bloemetjes laten doorschieten. Maar ik wist dat de zaaddoosjes ook gegeten worden. Toen ik naast de radijzen stond, was de chef precies even op de tuin en liet ik een zaaddoosje proeven. Ze zei: ‘dat is waar we de tuin voor hebben’ en doopte het tot het tweede leven van de tuin, want dat ligt erin verscholen.
Samen met één van onze vrijwilligers, die zelf kok is, oogstte ik dit kistje rijkdom. Onder andere 100 takjes dragon voor de gazpacho van bietjes. Hij vertelde tijdens het plukken van de boragebloemen, over het ziltige van de kiemplantjes (cress) van borage die zij in de keuken gebruiken. Hij besloot een klein blaadje van een plant te proeven. Ik deed mee. Hij dacht dat de kleine haartjes op de blaadjes misschien teveel in de kelen van gasten zouden kriebelen. Ik liep direct door naar de keuken om daar de mening te achterhalen: ‘die haartjes vind ik juist wel spannend.’ Hup plukken maar.
Weleens geproefd? Denk aan komkommer, oester, zeewier.
Aan het eind van de werkdag kregen mijn collega en ik de gazpacho voor gezet om te proeven mét een blaadje borage. Love it!
