Dat ik in het Varkentje naar een tafel met vaste gasten loop en ze iets zeggen over mijn buis. "Ja, ik neem mezelf eindelijk serieus." "Dat jij deze nu aan hebt, was voor ons aanleiding om daar een gesprek over te voeren. Wanneer kies je er nou voor om die buis aan te trekken?".
"Ik wou er al een tijdje eentje, maar voor ik er dan toe over ga er eentje aan te schaffen. En deze heb ik gekregen, dus ik heb er uiteindelijk niks voor hoeven doen, maar hij kwam wel precies op het goeie moment."
In m'n klasje op de Academie voor Gastronomie (cursusjaar 2015) was ik de enige die in m'n kloffie stond te koken en geen buis aan had. Meestal stond ik er ook maar een beetje bij. Op m'n certificaat staat: "tijdens de lessen was je vaak wat op de achtergrond en nam je niet vaak de leiding maar we vinden dat je meer in je mars hebt dan je denkt. Compliment voor je toets warenkennis de beste van de groep. Je hebt enorm veel kennis, probeer dit wat meer te tonen in je presentatie. Wees zelfverzekerd! Groente is de keuken van de toekomst. Je liefde voor eerlijke producten komt in alles wat je doet naar voren."
Het Varken is hiervoor nu al ruim 1,5 jaar mijn speeltuin. Deze foto werd onlangs genomen, toen ik daar in de keuken hulp had van een fantastisch stel. Een van de twee schreef erna: "Het was weer lachen in Het Varken. Assisteren bij kok Mijke van Waesberge in het Lachende Varken is altijd een feest. Ditmaal werden we nog eens extra vrolijk van de vondst van deze kleine zelfstandige onder de venkelknollen. Die moet uit een voorraadkist zijn ontsnapt en is in alle stilte voor zichzelf begonnen. Die verdient een mooi plaatsje in de plantenbakken voor de deur. Kijken hoever hij het schopt."
Een verlepte venkel met z'n uitgelopen loof fier omhoog. Mooi symbool voor groeikracht!
