29 november 2014
Ruim een maand geleden was ik voor het laatst op het strand, samen met mijn petekind. Hij had de zee niet eerder gezien en wou de hele dag tikkertje spelen met de schuimende golven.
Ik heb even nodig gehad om te wennen aan de verdwenen strandtenten. Maar eenmaal terug op het lege strand, kon ik wel blijven lopen tegen het licht van de laag hangende zon in. Bij Kuikduin omgedraaid en in de schemer door de duinen terug geslingerd. Alles leek bedekt door een zachte pastelkleurige deken. Nu ben ik rozig en staan de rodekool en het stoofvlees op laag vuur op smaak te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten